Karayilan: Hevala Gulistan nemir e

• Fermandarê HPG’ê Mûrat Karayilan destnîşan kir ku di nava Tevgera Azadiyê de gelek mirovên bi jiyaneke destanî hatin afirandin û got:” Hevala Gulistan jî yek ji wan bû. Taybetmendiyên xurt temsîl kiriye. Gulistan Tara namire, berhemên wan wê her hebin û wê tim di têkoşîna me de pêşengên nemir bin.”

Fermandarê HPG’ê Mûrat Karayilan kedkara çapemeniyê û endama Tevgera Azadiyê ya Kurdistanê Gulistan Tara bi bîr anî ku di encama êrîşa dewleta Tirk de şehîd bû û anî ziman ku di nava 25 salan de li çar parçeyên Kurdistanê xebitî, êrîşên dagirkeran ên li derveyî mirovahiyê kir belge û mafên gelê Kurd parast.

Fermandarê HPG’ê Mûrat Karayilan di salvegera 1’emîn a şehadeta Gulistan Tara de axivî. Nirxandina Mûrat Karayilan bi vî rengî ye:“Heval Gulistan û hevala xwe Hêro Bahadîn li derdora Silêmaniyeyê bi êrişa dewleta tirk rû bi rû man. Ev êrîş êrîşeke tirsonek û terorîstî bû. Ev kesên çapemeniyê bûn û bê çek bûn. Di destê wan de qelem hebû, kamera hebû. Lê belê tevî vê jî dijmin êrîşî wan kir.

Bêguman hevala Gulistan endama tevgera azadiyê ye. Mirovek 25 salan ked daye. Li her çar parçeyên Kurdistanê xebat meşandiye. Di vî karî de êrîşên dagirkeran, nemirovatiya dagirkeran nivîsandine. Neheqiya li ser gelê Kurd, divê ew her eşkere kirine. Li dû heqîqetê bûn. Kesek ji bo heqîqetê xwe feda kiribû. Hevala Gulistan hevalek wisa bû. Me ji nêz ve nas kir. Dema ez di erka Serokatiya Konseya Rêveber a KCK’ê de bûm, di çarçoveya çapemeniyê de li gel me hate wezîfedarkirin. Em 8 salan bi hev re xebitîn. Niha dijmin wêneyên wê demê nîşan didin, dibêjin mêze bikin, ew jî keseke ku pêwîst e bihata hedefkirin. Dixwaze bi vî rengî nîşan bide. Rast e, lê belê xebata çapemeniyê dimeşand, kadroyeke çapemeniyê bû. Kadroya azadiya Kurdistanê bû. Li her aliyê cîhanê mirovên sivîl hedefkirin, ne li gorî qanûnên gerdûnî yên şer e. Dewleta Tirk qanûna şer ê gerdûnî binpê dike. Ji bo ser van sûcên xwe bigire, tiştên welê îdîayên welê diavêje holê. Kes nabêje hevala Gulistan hevalek ji rêzê bû. Milîtaneke têkoşîna azadiyê bû bêguman. Lê belê karê xwe çapemenî bû.

Wekî din keda xwe pir hebû. Yanî di şoreşa me de gelek hevalên ku ked dan hene. Hevala Gulistan jî ji wan yek bû. Roj û şev li ser kompûterê di kar de bû. Ji her karî re amade bû. Hevaleke jiyana xwe pir paqij, li ser çandeke welatparêzî, Kurdî terbiye girtibû. Pîvanên xwe yên exlaqî bilind bû, li ser vê bingehê dilsoziya xwe ji nirxên pîroz re xurt bû. Wisa hevaleke her kesî pê re dixwest pê re hevaltiyê bike, pê re kar bike, kes jê nediêşiya. Hezkiriya hevalbendî û hevrêtiyê bû. Bi qasî dilsoza çiya û xwezaya Kurdistanê bû, bi heval û hevrêyan re jî girêdana xwe hebû. Jiyana xwe jiyaneke pir derwêşane bû. Ti taybetmendiyên xwe li gorî xwe bijî, li gorî xwe tevbigere tine bû. Ew li gorî pêwîstiyê kar, rêxistinê, li gorî wê tevdigeriya. Bi vî rengî hevaleke ku karîbû xwe bikira kadroyeke, xebatkareke xwezayî ya têkoşînê. Mirov qet nedifikirî ku ev heval cuda bikifire, cuda tevbigere. Weke zarokeke vê çand, vê tevgerê bû.

Hevaleke bi vî rengî durust, samîmî, dilsoza nirxan, di xeta jin a azad de kûrahî çêkirî, pîvanên exlaqî polîtîk wergirtî, asteke xwe ya bi vî rengî hebû. Bêguman weke me hemûyan ti kes ne çar û çar e. Her kes hinek kêmasiyên xwe hene. Lê belê kêmasî çi ne? Weke mînak, tempo ye, ji her karî re amade ye lê hîn zêde bi înîsiyatîf be, di vî warî de belkî carna rexne dihatin, lê wekî din ji aliyê jiyanê ve, ji aliyê sekn û tevlîbûnê de em lê rast nehatin ku rexneyên bi vî rengî lê bê kirin. Ji ber ku mirovek bi pîvan bû. Pîvana xwe hebû. Vaya di jiyana xwe de, di rêbaza xwe ya têkoşînê de nîşan dida. Jîr bû, di ziman de hakîm bû. Kurdîtiya xwe, zimanê Kurdî jî bi pêş dixist, bi pêş xistibû. Di wergerandina nivîsan de Kurdî û Tirkî, wisa li ser kompûterê hakîmiyeta xwe ya heyî, kesek normal biaxiviya, dikarîbû yekser bikira nivîs. Wisa gihîştibû.

Wekî din li ser îdeolojiya hakîmiyeta xwe hebû, lewma serweriya xwe zû bi pêş diket. Aliyekî xwe yê wisa hebû. Bi kurtasî hevaleke keda xwe di şoreşê de zêde çêbû. Di qada çapemeniyê de roleke girîng lîst. Dema li gel me kar dikir, di ber me de jî, ji bo saziya me jî bi rastî xwedî rol û ked bû. Keda hevalên wisa paqij, durust, samîmî, hevrêya hevrêyan wê ti carî neyê jibîrkirin. Di tevgera azadiyê de gelek mirovên paqij, durust, samîmî, jiyana xwe weke destanî hebûn. Jiyaneke derwêşane ji bo xizmeta gelê xwe hemû tiştên xwe dayin, kesên wisa pir hatine afirandin. Hevala Gulistan jî yek ji wan bû. Taybetmendiyên xurt temsîl kiriye. Ji vê malbatê, ji vê herêmê derketiye, ji bo wan cihê serbilindiyê ye. Li ser vê esasê em dibêjin Gulistan Tara namire, berhemên wan wê her hebin û wê tim di têkoşîna me de pêşengên nemir bin. Li ser vî esasî em dibêjin ‘Şehîd namirin’, ‘Şehîd namirin’.”

ANF/BEHDÎNAN