Helbestvan Îlhan Dayan piştî 32 salan êdî azad e. Dayan sala 1990’î tê girtin û piştî çend salan tê berdan. Lê dema sala 1993’an tê girtin vê carê berdaha wî tune ye; Dadgeha Ewlekariyê ya Dewletê (DGM) ya Îzmîrê bi îdîaya “xerakirina yekîtî û yekparetiya dewletê” cezayê muebedê lê dibire. Piştî 32 salan, niha ew hat berdan.
Îlhan Dayan, di sala 1974’an de li gundê Rewşat ya girêdayî navçeya Dêrika Çiyayê Mazî ku bi navenda Mêrdînê ve ye, hatiye dinê. Dema malbata wî ji ber debara aborî koçî Serêkaniyê ya Riha bû, Îlhan hîn 2-3 salî bû. Dibistana seretayî li Serêkaniyê xwend û kuta kir. Ji bo piştgiriya malbatê ya aborî xwendina dibistanê nedomand û wekî karkerê demkî dest bi kar kir. Di navbera salên 1988-1989’an de dest bi xebatên tevgerî kir. Di sala 1990’î de bi daraza alîkariyê hat girtin, li zindana Amedê raza şûn û piştî demek hat berdan. 1993’an li Manîsayê dîsa tê girtin. Vê carê DGM’ya Îzmîrê cezayê muebedê lê birî. Di van deman de di gelek girtîgehên cihê de ma û piştî 32 salan hate berdan.
Li girtîgehê helbest nivîsîn
Nivîsandina helbestan di girtîgehan de dest pê kir. Dema xwe piranî bi nivîsandina helbestan berdewam kir. Berî sê dîwanê xwe li girtîgeha Mîdyadê, wî û hevalên xwe ji bo bîranîna Selamet Menteş û Aynûr Artan dosyaya helbestan ya bi navê “Xunava Payîzê” ku ji weşanên AVA çapbûye amade kirin û du helbestên wî yên bi navê “Hêstirên Evînê” û “Awazên Şevên Birîndar” di wê dosyayê de cih digire. ,
Pirtûkên wî yên derketine ev in:
- Bêrîjan, Helbest, Weşanên J&J, Amed, 2014
- Xeyalbêj, Helbest, Weşanên J&J, Amed, 2017. Çapa 2’yan, 2018
- Diyariyên Şevê, Helbest, Weşanên Payîz, Amed, 2020
Ji dîwana wî ya bi navê ‘Bêrîjan’ helbestek:
Temenê Min
min
bi dilxwestîbûna xwe
temenê xwe yên koçber vedişart
di goristana bêdengiyê de
ne tenê temenê min
dibêjim qey ronahiya çavên min jî
westiya ye
di gewriya min de
çend xweziyên qermiçî
yek ramûsandina kenê azadiyê
ya din, zimanê min kêm dimîne
DIYARNAME
