- Sall duwazde mange û le beşêkî zorî willatî ême nizîkey şeş mangî germa û bê baranîye. Be şêweyekî giştî mangêk û pazde rojî payîz, sê mangî zistan û mangêk ya mangêk û pazde rojî behar boy heye baran bibarêt.
Sall duwazde mange û le beşêkî zorî willatî ême nizîkey şeş mangî germa û bê baranîye. Be şêweyekî giştî mangêk û pazde rojî payîz, sê mangî zistan û mangêk ya mangêk û pazde rojî behar boy heye baran bibarêt.
Diyare le nawçe sard û kuwêstanekan rêjey baran barîn ziyatre; bellam ewey metirsîy wuşkesallî û bebiyabanbûn û daşoranî lêdekrêt, le piley yekem da nawçe gerim û deştekane; her boye mebestî serekîy em babete em nawçanaye. Ke dellêyn nzîkey şeş mang germaye, merc nîye şeş mangekeytir berdewam baran bibarêt; beşêweyekî giştî le çend deyey rabirdûda rêjey baranbarîn zor dabezîwe û zorbey sallan payîz derrwat û zewîyekan dadeçinrên bê ewey pelle bidat.
Duway ewey le mangî duwem ya nîwey mangî sêyemî beharewe kotayî be baran barîn dêt, giya bexêrayî zerd û wuşik debêt. Tîn û tewijmî xor ziyad debêt û be dirêjayî hawîn berdewam debêt. Ta pazde bîst rojêk le payîz têdeperrêt, baran nabarêt. Zewî le jêr tîşkî sûtênerî hetawda şeqar şeqar debêt. Be hoy bêawî û tînî germî xorewe, xak wuşik û req debêt û debête yek parçe berd. Nek bêll, tenanet paç û kullîngîş be sext û dijwarî kar le zewî dekat.
Katêk ke baranî payîz destpêdekat, çi direng bêt, çi zû, yekem û duwem û renge sêhem baranîş dillopêk aw neçête jêr xakewe; çunke baraneke be xurr debarêt û xakekeyş wek berd req û wuşke û tuwanay hellimjînî nîye. Her boyeş cûtyar çawerrêy pelleye; wate çawerrwane ke baran ewende bibarêt, be endazey bistêk robiçête xuwarewe û xak terr bkat.
Wek zorbeman dezanîn sallanî pêşû hem behar dirêjtir bû, hem payîz; û hem zûtirîş pelley deda. Hokarekeyş rûne, ew serdeme wullat sewiztir bû, dar û dirext zortir bû; daristan û lêrrewarekan wek êsta nerrûtabûnewe. Çom û rûbarekan her haje û lirfeyan dehat. Hîç gund û awayyek nebû ke xawenî çendîn kanî û karêz û cogey xoy nebêt.
Êsta zorbey sallan, betaybetî le şarekan da barînî kemtirîn baran debête hoy lafaw. Çunke şarekan cige lewe ke xakekeyan req û wuşik debêt, zorbey kûçe û kollan û şeqamekanyan qîr û konkirêtin. Aw hellnamjin û yekser aweke beseryan da têdeperrêt berew zêrabekan. Le mawey werzî germayş da ke toz û xoll û zibill û xaşak zore, kun û awerroy zêrabekan degîrên; herboye awî baranekan leser cade û şeqamekan kodebêtewe û debête lafaw. Her ke bû be lafaw dû ziyan degeyenêt, yekem: ziyan be mall û hallî xellkî degeyenêt; duwem: rêga bo xoy dekatewe û beheder derrwat û be her zewîyekda têperrêt xakekey serewey ke xakî kiştukallîye legell xoy ramallî dedat û deybat; û xakêkî sûrî bêsûd dehêllêtewe.
Bo pêşgîrî le ziyanekanî baranî bexurr û bo sûd wergirtin lew birre baraney sallane debarêt, gringitrîn rêga brîtîye le ruwandnî dar û dewen û bûjandnewey daristan û lêrrewarekan. Ta rêjey dar û dewen ziyatir bêt, xak ziyatir be nermî û nimnakî demênêtewe; û tuwanay hellimjînî zyatir û xêratirî awî baranî debêt. Katêk ke ziyatir û xêratir aweke helldemjêt, kewate hem pêşgîrî le rûdawî lafaw dekrêt û hem zûtirîş pelle dedat û metirsîy wuşkesallî dûr dekewêtewe.
