Piştgiriya bi hunerî

• Tobias Philipp: Baxçeyê zeytûnan ê Efrînê sembola sîstema ekolojîk e, tembûra di destê şervana jin de sembola bedewiya huner û femînîzmê ye, agirê Newrozê jî sembola berxwedanê ye.

DENIZ BABÎR
HEILBRONN

Tobias Philipp xwendekarekî beşa hunerî ya Zanîngeha Heilbronnê ye. Wî ji xwe re kiriye kar ku bi şêwekariya xwe têkoşîn û êşa miletê Kurd birengîne. Ji bo ku karibe rehettir bi Kurdan re peywendiyê deyne, niha xwe hînî Kurdî jî dike. Ew dibêje, “Bi hunerê xwe ez dixwazim li cem miletê Kurd cihê xwe bigirim û bibim hevparê êşên wan.”
Gava mirov biçe Navenda Civaka Demokratîk a Kurd (NCDK) a bajarê Elmanyayê Heilbronnê, mirov bi dîwaran ve resm, xêz û rengên bajarên Kurdistanê teswîr dikin, dibîne. Tobias Philipp ew resm û resmên şehîdan direngîne û xêz dike. Lê ew di heman demê de weke çalakgerekî jî di nava xebatên civakî û siaysî yê navendê de cihê xwe digire. Tobias Philipp dibêje, ji zaroktiya xwe ve elaqeyeke wî ji bo hunerê nîgarkêşiyê hebûye û ev 5 sal in jî her şêwekariyê dike: “Ez nikarim li jiyaneke bê huner bifikirim, hema hema her roj bi xêzkirina resman dema xwe dibihurînim.”

Ji bo fêmkirinê û gotinê

Thomas Philipp Kurd dema berxwedana Kobanê ya li dijî DAIŞ´ê nas kirine. Ew dibêje, “Berxwedana Kurdan a li Rojava li dijî DAIŞ´ê, nexasim jî wê berxwedana fewqulade ya şervanên jin ên Kurd gelekî tesîr li min kir. Piştî vê min li ser Kurdistanê lêkolîn kirin. Bi vî rengî min bêhtir qehremaniya wan nas kir. Ji bo ku van çêtir fêm bikim û bibêjim, min dest bi xêzkirin û rengandina van tiştan kir.”

Hînî Kurdî dibe

Thomas dixwaze xweşik ji Kurdan fêm bike, ji bo vê jî hînî Kurdî dibe. Ew li NCDK a Heilbronnê diçe kursa Kurdî: “Min nexwest astengiya ziman, sînor li ber min deyne. Fikrên Abdullah Ocalan tesîr li min kirin û ez wisa hatim vê komeleyê. Lê min dît ez nikarim bi mirovan re bipeyivim. Gelek ji wan jî bi zimanê min nizanin. Bi resman min xwest zimanekî me yê hevpar çêbe. Ji bo bibim hevparên êşên wan, min biryar da ez nîgarkêşiyeke dîrokî ya bajarên wan bikim.”
Wî kitêbên Rêber Abdullah Ocalan xwendine. Li ser vê meselê ew dibêje, “Ne mumkin e ku fikrên wî tesîrê li mirov nekin.” Ew dibêje, gava ku wî bajarên Kurdistanê xêz kirine, ji bo wî esas paradîgmaya Abdullah Ocalan bûye: “Gava min dest bi xêzkirinê kir, min ji her çar parçeyan bajarek neqand. Gava min Hewraman, Efrîn, Hewlêr û Heskîf xêz kir, ji bo min esas paradîgmaya Ocalan ê fîlozof bû. Baxçeyê zeytûnan ê Efrînê sembola sîstema ekolojîk e, tembûra di destê şervana jin de sembola bedewiya huner û femînîzmê ye, agirê Newrozê jî sembola berxwedanê ye. Min bi şêwekariya xwe xwest ji şerî û wêde behsa Kurdistanê, jiyana wê ya nû û konfederalîzma demokratîk bikim.”

Heskîf dijî!

Ew dibêje, wî bi taybetî xwestiye Hewlêrê xêz bike, nexasim ji ber ku PDK´ê sala 1997´an gerîlayên birîndar ên li nxweşxaneya Heyva Sor de qetil kiribûn. Tobias Philipp dibêje, gava ew bi vê mijarê hisiyaye, şok bûye. Tercîha Heskîfê jî ew wiha rave dike: “Tevî berxwedanê û liberrabûnê jî, av dan ser Heskîfê û qirkirineke çandî kirin. Min got, ´Heskîf dijî´ û li vir ew xêz kir. Bila zarokên Kurd ên tên vir zanibin, cihekî wisa hebû.”

Ji bo neyê jibîrkirin

Tobias Philipp resmê gerîlayê şehîd Xeyrî Garzan (Tekmil Dalmiş) jî çêkiriye. ev resm jî li komeleyê daliqandî ye. Xeyrî Garzan li komeleya Heilbronnê xebitî bû û sala 2008´an berê xwe dabû çiyayên Kurdistanê. Xeyrî Garzan 15´ê Nîsana 2020´an li Zînî Werte şehîd bû: “Şehadeta wî tesîreke mezin kir li kesên ew nas kirî. Min jî ji bo ku ew zindî be, li ber fotografê wî resmekî wî çêkir. Min xwest ew bê bibîranîn, neyê jibîrkirin. Min xwest ez jî tiştekî bikim ji bo ku dilsoziya bi têkoşîna wî re mayînde bibe.”