Sîbel Ahmetler: Hêviya min ew e ku ez pêşangeha berhemên xwe vekim. Gava ez berhemên xwe difroşim jî ji bo heywanan êm dikirim. Ev xweza ne tenê ji bo mirovan e ji bo nebat û heywanan jî ye.
Hunermend Sîbel Ahmetler ev 20 sal in bi camên şikestî û avêtî berhemên nû çêdike. Sîbel diyar kir ku cam di her warê jiyanê de heye û got, „Camên bikêrnehatî û avêtî ji bo min pirr bi qîmet in, ez wan caman vediguherînîm berhemên cuda. Ev tişt feydeyê dide xwezayê jî. Ez dixwazim pêşangeha berhemên xwe vekim."
Jinên hunermend, li gorî hest û ramanên xwe şikl didin berhemên xwe. Yek ji wan Sîbel Ahmetler e. Sîbel ev qederê 20 salan e ku bi huner dadikeve. Sîbelê beriya bi 6 salan ji Eskîşehîrê mala xwe bar kirye û li paytexta dilan Amedê bi cih bûye. Li Amedê niha atolyeyek vekiriye û xelkê bajêr wê bi xebat û berhemên wê nas dike. Sîbel camên şikestî û avêtî kom dike, careke din dineqişîne û berhemeke nû derdixe holê.
Sîbel ji bo hunerê xwe gelek teknîk bi kar anîne û dibêje, “Piştî ku ez ji Zanîngeha Înonu ya Meletiyê mezûn bûm, ez bi camê re elaqedar bûm. Lê bi demê re ji xeynî camê alavên din jî min ji bo hunerê xwe bi kar anîn. Li zanîngehê bi giştî perwerde dihat dayîn lê di hişê min de her tim tiştekî cuda hebû. Hunerê xwe yê camê bi demê re min bi pêş xist. Ji ber derfetên kêm di teknîkên camê de bi pirranî li ser fûzyon û pêvedanînê xebitim. Ez li ser van teknîkan gelekî xebitîm û niha hatim vê astê.”